Wołyń / Волинь
Rzeź wołyńska to tragiczne i brutalne wydarzenia które miały miejsce w latach 1943-1944 w trakcie drugiej wojny światowej na terenie Wołynia głównie na obszarze zamieszkanym przez ludność polską.
Konflikt ten miał charakter etniczny i narodowościowy a ofiarami padła głównie ludność polska.
Główne wydarzenia rzezi wołyńskiej obejmują masakry dokonywane przez ukraińskich nacjonalistów przede wszystkim członków Ukraińskiej Powstańczej Armii / UPA na ludności polskiej w tym na kobietach, dzieciach i osobach starcach.
Przyczyny tego konfliktu sięgają głęboko zakorzenionych napięć między społecznościami polską i ukraińską a także zmieniających się okoliczności w trakcie II wojny światowej.
Od lipca 1943 roku członkowie UPA pod wodzą Stepan Bandery przeprowadzali serię brutalnych ataków na polskie wioski i osady.
Ludność polska była mordowana masowo a wiele miejscowości zostało doszczętnie spalonych.
W trakcie tych ataków dochodziło do bestialstw takich jak kładzenie ludzi na rusztach, rozczłonkowywanie, palenie żywcem a także liczne gwałty.
Ataki były motywowane nacjonalistyczną ideologią ukraińską która zakładała stworzenie niepodległego państwa ukraińskiego na obszarze Wołynia i innych częściach Ukrainy.
Polska ludność była postrzegana jako przeszkoda w osiągnięciu tego celu co doprowadziło do zastosowania ekstremalnych środków w tym ludobójstwa aby pozbyć się Polaków z tych obszarów.
Liczba ofiar rzezi wołyńskiej jest trudna do ustalenia ale szacuje się że zginęło dziesiątki tysięcy Polaków.
Niektóre źródła podają liczbę nawet do 100 tysięcy ofiar.
Wielu Polaków z Wołynia uciekało przed masakrami co doprowadziło do przesiedleń na inne obszary Polski.
Zbrodnie te były potępiane przez społeczność międzynarodową a rzeź wołyńska była przedmiotem debat i dyskusji.
Mimo to z powodu panujących wojennych warunków informacje na ten temat nie były szeroko dostępne a świadkowie mieli trudności w przekazywaniu doniesień o masakrach.
Polskie wioski i osady na Wołyniu.
