Wikingowie byli skandynawskimi ludźmi którzy żyli głównie w okresie od VIII do XI wieku.
Ich tereny osadnictwa obejmowały obszary dzisiejszej Norwegii, Danii, Szwecji oraz części Finlandii i Islandii.
Słowo "Wiking" wywodzi się z języka staronordyjskiego i oznaczało Mężczyznę wyruszającego na wyprawę morską.
Wikingowie byli znani z charakterystycznej kultury która obejmowała zarówno działalność handlową, jak i militarną.
Wielu z nich zajmowało się piractwem i wyprawami łupieżczymi, atakując tereny Europy Zachodniej, Wyspy Brytyjskie a nawet dalej na południe w rejon Morza Śródziemnego.
Ich łodzie znane jako drakkar były szybkie i wspaniałe pod względem konstrukcji, umożliwiając im swobodne poruszanie się po morzach i rzekach.
Wikingowie byli także doskonałymi rzemieślnikami.
Tworzyli skomplikowane zdobienia i wzory na swoich wyrobach metalowych w tym na broni i biżuterii.
Byli zdolnymi budowniczymi budującymi domy i struktury obronne takie jak: grody i warownie.
W ich wierzeniach dominowała mitologia nordycka a ich społeczeństwo opierało się na hierarchii w której wojownicy i władcy mieli ważną pozycję.
Kobiety również pełniły istotną rolę zarówno w życiu codziennym jak i w religii.
Wielu wikingów praktykowało pogańską wiarę a znaczące miejsce w ich kulturze zajmowały rytuały i obrzędy związane z przyrodą i bogami.
Okres wikingów zakończył się stopniowym przyjęciem chrześcijaństwa oraz rozwojem stałych osiedli i centralizacji władzy.
Pomimo swojego dziedzictwa łupieżczego wikingowie przyczynili się do kształtowania historii i kultury Europy oraz pozostawili trwały wpływ na dziedzictwo skandynawskich narodów.
